Osman Aytekin Şiirleri - Şair Osman Aytekin

Hasret,acı,
bakışlar donuk
ve geceye yenik
dün bugünü doğurur
aşk için bugüne yanmalı
tek çaresizlik de bu olmalı...

Ölümüne kadar hasretin koru
Tutuşturur sevgileri
Gözyaşlarımı akıtır yüreğime buz olur
İstemem günü güneşi
Bütün neonlar, neronlar sizin olsun
Bana kendi azabım yetişir

Yarınlara Gül Çocuk

Umutlu bakışınla
Yarınlara gül çocuk
Gülerek yakışınla
Gözyaşını sil çocuk

Ağlamasın Anneler!

Bir çiçektir açar çocuk
Ağlarsa anneler
Ağlar çocuk

bakamadım yüzüne
zira gözlerindi mefluç eden yüreğimi

belki iki damla sızıverecekti tenime
belki de yarım kalacak
bir söz düşüverecekti dilime

Sert eser burada rüzgâr
Yürekler oynar yerinden
Sevginin kederinden

Sen bilmezsin bir sevda ataşının
Yakarken üşüten ayazını

yüreğimde aşk yok!
bütün bakışlar eksik olsun
ama nedir bilmem bu boş vermişlik
böyle uzakta durmak
ve umutsuzca bakmak...
bütün ümitlerimde

Tertemiz yüreğini açmıştı
Kalabalıklar içinde
Yalnızlara

Acılar çekti günlere sığmaz
Zamanın burçlarında

Bir caddenin eski bir sokağında
Hep gözüme takılıyor
Bakımsız evler, toz kaldıran rüzgâr ve yürüyen insanlar
Bıkkın, bezgin ve kaygılı çehreler

Bin bir ümit içinde nasıl da sarılıyorlar hayata

İnceden ince düşer bir sızı
Gözler dalar ötelere
Yürek burkulur, sükût kesilir her yer
Çare değildir bilirim susmak
düşüncelerin mahpusunda…