Haber ver uçan kuşa, duyursun dağa taşa,
Bugün herkes susacak, şehitler konuşacak.
Altı Ocak sabahı, kahraman Tufan Paşa,
UMUTLA BEKLEDİĞİM…
İnsan denen muamma, insanlığı vuruyor.
Kaybetmiş sırat’ını, uçurumda duruyor.
Geçirmiş esareti, boynuna halka halka,
Manasını arıyor, şu madde pazarında.
Ölümden korkmayan şanlı neferi,
Meydana sürdüğüm yerdir Sakarya,
Boğdum karanlığı kırdım çemberi,
Şafağı gördüğüm yerdir Sakarya.
Türk’ü yatağında öldü sananın,
BU MİLLET
Dinle bu toprağın, yanık sesini,
Her taşa bir şehit, verdi bu millet.
Ne çekmiş ecdadın, sor çilesini,
Kemikten kaleler, ördü bu millet.
Çanakkale denince gözüme şebnem düşer
Gizli gizli ağlarım yüreğime dem düşer
Şehitler ateşiyle yangınlar sarar beni
Düşlerimin içine vurulmuş beden düşer
Boğazın sularına baksa erir gözlerim
DUYGULARIM YÜREĞİMDE KÜLLENDİ
Bana gelip “Niye sustun” deme dost,
Duygularım yüreğimde küllendi,
Boşa gitti bunca mevsim, sene dost,
BAHAR GELECEK
Bir bahar ki; bekliyorum gelecek,
Hızır’ım dan selam geldi İlyas’ a.
Çağdaş nemrutları saracak tasa,
Gelişini, yıldızlardan bilecek.
Unutma ey Ceyhanlım! kimler işgale geldi?
Kimler sana zulmetti, kimler bağrını deldi?
Yaptıkları vahşete, kimler eğlenip güldü?
Çevir bak tarihine, sana neler gösterir,
İşgalci zorbaları, o günler ele verir.
VERMESİN ZEVAL
Depreşen baharın tatlı dilinde,
Bülbülün konduğu sevda gülünde,
Türküler söylenir Turan ilinde,
Osman ARSLAN Ankara Güdül Sapanlı Köyü 1959 doğumludur. Yozgat İmam Hatip Lisesi mezunu olup, Ceyhan Ziraat Bankasından emeklidir. Evli ve beş çocuk babası olan şair, halen Ceyhan'da ikamet etmektedir.