Canım pervanedir döner başımda,
Canan ol gönlüme can hatırına.
Ömür bitti izi kaldı yaşımda,
Umut ol canıma can hatırıma.
Papatyalar boyun bükmüş kırlarda,
Fakirin rızkı olmuş bir sermaye,
İsyanım var benim böyle düzene.
Tahammül yok bunu hergün görmeye,
İsyanım var benim böyle düzene.
Paran var sa şah olursun alemde,
Düştükçe aklıma yüreğim yanar,
Anılar yakamdan düşün ne olur,
Gelince yadıma ciğerim sızlar,
Anılar yakamdan düşün ne olur.
İçimden söküpte atamıyorum,
Huzur ile bakmak için yarını,
Büyük servet sahip olmak gerekmez.
Kazanmak için bu dünya rızkını,
Şeytan emrine riayet gerekmez.
Niceleri var varlıkla öldüler,
Deli gönül nedir bu hayata olan hayranlıklar,
Aynı dertten muzdarip göçtü kabirdeki yatanlar,
Kimseye fayda vermez ölüm sonrası pismanlıklar,
Şirinliğine aldanma hepsi fanî bu dünyalıklar.
Nikferî
Kaynadım buhar oldum güneşle
Bulut oldum göklerde hüzünle
Haykırdım ağladım yağmurlarla
Öfkemi bildirdim şimşeklerle
Bazen istenirim rıza ile
Bir zaman ki insanların,
Bir çığır açtığı zaman,
Zor yamanda soysuzların,
Bin bayır aştığı zaman.
Değer biçerken insanlık,
Yolladım dertleri ta ufuklara,
Karardı umutlar çöktü üstüme,
Sığındım umut dolu bulutlara,
Aldı hüzünleri döktü üstüme.
Peşin sıra düşmüş felek ardıma,
Bakar yüze görmez oldu gözlerim,
Hazan olup solup gitti güllerim,
Hüzün çöktü gülmez oldu yüzlerim,
Hazan olup solup gitti güllerim.
Dün bu güne hasret, bugün yarına,
İnsan dediğin garip bir değirmendir,
Ömrünce yaptıklarını ögütendir,
Un edip sattığı tüm amelleridir,
Alana fayda, yada zarar verendir.
Değirmende öğütülüp cuvallanan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!