Şehrin debdebesinden tiksindiysen,
Seninle dağlara kaçalım Osman.
Binalar içinde mahpus gibiysen,
Yüksek bir yaylaya göçelim Osman.
Koşalım dağlarda eskisi gibi,
Ne bekçisi olur, ne de sahibi,
Burnumuzdan çekelim hürriyeti,
Sonra kendimizden geçelim Osman.
Koca dağın yamacında duralım,
Ak çadırı tam ortaya kuralım,
Etrafına sekiz kazık vuralım,
Bir yorgunluk çayı içelim Osman.
Ateş yakma işimiz de bitince,
Çulumuza oturalım serince,
Gece olup vakt kemâle erince,
Derdimizi dağlara açalım Osman.
Dağlara derdimizi açalım Osman.
Kayıt Tarihi : 16.3.2024 12:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
5 Şubat 2006
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!