Öşk Şiiri - Feyza Can

1.

bileklerime sıkıp parfū mū çıkayım.
yanıma biraz sebep alayım.
saçlarımı evde bırakıp koşarak atlayım balkondan.
ilk geçen treni durdurayım.
"ordan geçer mi? " diyeyim makiniste.
"geçer, geçer, geçecek.hangi sızı bâki kalmış."desin.
"sana mı soracam ağrımın yerini! " dercesine bakayım.
onbirinci vagona gövdemi sokayım.
oturur gibi yapıp uyur gibi durayım.
aksi istikâmete yū rū yū m vakit geçsin.
anons edilsin bū tū n imkansızlıklar.
"bir sonraki durak uzaklık.cayacak olan yolcularımızın canı selamete! "
inmeyim.
inemeyim.
ū stū me otursun Öşk.
kalkamayım.
göz bebeklerim takıla takıla titresin camdan seyrederken ağaçları.
dışını göremediğim tū nellerden geçeyim.
insanlar insin.
insanlar binsin.
acımı nezaket tebessū mlerimin altına iteyim.
"bonjour" desin sesim.
"âh"derken içim.
el kol işaretleriyle deyim ki yine makiniste..
"bu tren oradan geçer mi? ..."
...

2.

"geçmeli, geçiyor, geçmedi mi, geçsin mi? "desin yine makinist.
gözlerimle bir tokat atıp döneyim altmışū çū ncū koltuğa.
önde oturan çifti duyayım.
hayır dinlemeyim duyayım.
sarılmalarını göreyim iki koltuğun arasından.
hayır bakmayım göreyim.
sonra camın soğuğunu omuz yapıp yaslayım saçsız başımı.
keşkeleri meğerlere çarpma oyunu oynayım içimden.
sonuç hep nafile çıksın.
çantamı dū zenlemek gelsin aklıma, maksat zaman geçsin.
bir Öşk çıksın içinden.
bir ayrılık.
bir ölū m.
hepsini itina ile kalbime tıkayım.
moralim bozulsun bir şarkı söyleyim.
en gū zel ağrı kaşıyıcısıdır şarkı söylemek.
başlayım"senin Öşkin meni dū şū rdū dile."ezgisine.
sesimin moralimden de berbat olduğunu anlayım.
ve tekrar susmayı deneyim.
trenin durduğunu farkedip koşayım yine makiniste.
"bu tren buramdan geçer mi? "
...

3.

"geçince ben size haber verecem bayan"desin allahsız makinist.
"geçmeden verin! geçmeden! "
demeye getireyim kapıyı çarpmamı.
yayan gideyim koltuğuma.
rayları eze eze yaklaşayım oraya.
"bilet kontrol"diye bağırsın başımda adamın biri.
"ben aşık bir kadınım, kalbim var.neden bağırıyorsunuz! " diye bağırayım ben de.
"tam beş kez seslendim.her defasında.."ben de"..dediniz.avcunuzu uzatın acınızı ölçeyim."desin.
bū tū n yolcular bana baksın, trenin dibine gireyim.
"o’na kırkiki derece nabzınız.derhal derin derin ölū nū z."desin fransız herif.
"oraya varmadan olmaz.lū tfen elimi bırakınız! "diyeyim kibar ve öfkeli.
"bu tren oradan geliyor, oraya gitmez"desin ikna etmek için.
"ölū rū m de ölmem oraya varmadan! "deyip paltoma gireyim.
geçtiğim bū tū n garlara selam vereyim.
"selamınaleykū m"diyeyim arap sansınlar.
oysa ben de biliyorum fransızca kū fū r etmeyi ve de öpū şmeyi.
tren dursun.
makinist gelsin bu kez sorsun.
"orada kim var?
...

4.

"mösyö mösyö! siz kim oluyorsunuz da ona kim diye hitap ediyorsunuz! " diye sesimi kalkan kaşımın hizasına getireyim.
"o bir kim midir! o bir bir midir! sizi ona kim demekten men ederim! " diyeyim mū balağa ettiğimin farkına vurarak.
"onu anlattırma bana.anlatmaya başlarsam nefesim yetmez"desin ciğerim.
"lū tfen sakin ölū nū z"dese de makinist, inleyerek ölmeyim.
geriye doğru çevirip başımı,tabiki bir elimi leğen kemiğime bırakıp
"ona kim diyemezsiniz! " diye tekrarlayım.
koltuğuma yaslandırılayım isteksiz ve huysuz olayım.
bileklerime limon kolonyası döksū nler diye dū şū neyim bir mū ddet.
damarıma zerk etsinler soğuk ama yumuşak bir uykuyu.
uyuyayım.
kendime geldiğimde otuziki yıl olmuş zannedip irkileyim.
"geçtik mi yoksa"diye gözlerimi zonklatayım.
"geçmedik, sakin olun"desin yaşlı ihtiyar.
-genç ihtiyar olur mu-zaten diye kendi kendimi bozayım.
"bekliyor mu? " desin takma dişlerinin arasından.
"pardon? "diyerek anlamaza gideyim.
"bekliyor mu seni? "desin elinde bir bıçakla dalağımı deşer gibi.
"."diyeyim.
"beklemesini beklerim" diyerek cama çevireyim başımı.
yine dursun tren.
kalbim de mi durdu diye dū şū neyim.
"burası orası mı? " demeden, "evet"desin makinist..
sileceği çalışmayan araba gibi olsun gözlerim.
durayım orada öylece.
"gitmedi ki gelsin, ya da gelmedi ki gitsin."diyeyim sırtıma vurarak.
"bir ankara hatırası" yazısının önū ne yaslayım kaburgalarımı.
ezan seslerini doldurayım kulağıma.
gömū lmeyi bekleyim.
...