Senfonik çağrışımlar, çağ dışı aşıyor kararsızlığımı.
Yarım ses düşüyorum adımdan adını.
Mazeretsiz bir özrüm var hüznüne.
Tımarsız bir yara:
esir kalabalıklara göz göz irinlenirken;
Sana sığındığım günlerden kalma;
ellerimde kiremit rengi 100 yıllık bir yalnızlık.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
