Oscarlı Yalnızlık -ıı- Şiiri - Ferhat Çolak

Senfonik çağrışımlar, çağ dışı aşıyor kararsızlığımı.
Yarım ses düşüyorum adımdan adını.
Mazeretsiz bir özrüm var hüznüne.
Tımarsız bir yara:
esir kalabalıklara göz göz irinlenirken;
Sana sığındığım günlerden kalma;
ellerimde kiremit rengi 100 yıllık bir yalnızlık.
Marquez' den sahiplenilebilecek en güzel şey bu.
Yalnızlık. .

Estiğin her sonbaharı es geçiyorum.
Yaprak yaprak süzülüyor yaşım saçlarından.
Bir avuç toprak olup eşiğine düştükçe hayat;
bayat bir ceset kâtilini gömüyor meçhule.
Seçili azınlıklardan kayık bir eksenle geçip gidiyorum..