Oscar Adayı Şiiri - Pavel Vladovisle 2

Farklı bir temmuz akşamıydı.
Belliydi.
Yüzümde, yaklaştıkça zaman soğuk terler vardı damla damla.
Tanrı onu işaret ediyordu bana..

Kadınım olacak kadın gelecekti.
Başrolünü benim oynadığım, ismi konulmamış filmlerin senaryosu dolaşıyordu aklımda.
Ve dilimde bir dua.
" Tanrım utandırma."

Birbiri ardına rastlaşmaların sonunda, birbirimizin hatrına yanımdaydı artık.
Baktıkça ona, güneşe koşuyordu içimin çocuk hali.
Ve diyebilmiştim sonunda, ' Şeytan, git topunu başka yerde oyna, aşka bulaşma'

Çimen üzerinde aşık oluyordum ben.
Hani şu elektrik alma meselesi varya, hah işte onu toprağa veriyordum.
Daha yeşildi artık çimler.
Ve daha sarıydı sabahımın güneşi.
Yağmurun arkasından gökkuşağı çıkıyordu, daha bir şevkle.
Ben daha bir zevkle seviyordum, sevmeyi.

Başrolümü oynadığım hayallerimin, en iyi kadın oyuncu dalında ilk, tek, son adayım,
kadınım...
Sen'emdikçe kanımı, vampirler bir bir geberiyor sevgili.
Taş çıkartıyorsun onlara, tüketirken kalbimi.
Ve tüketici hakları yok aşkın.
Her ziyan, daha bir ekşitiyor tadını, küfleniyor zaman sonra.
Son kullanma tarihi de 'kullanıldığında' bitiyor.

Başrolünü oynadığım hayallerimin, çocukları doğuyor kendiliğinden.
Nur topu gibi düşlerim var artık kadın.
Oscar a en büyük adayız.