Günlerden bir gün
Bir Atlı Süvari
Son sürat, keyifle seyr'ederken
Bir çöl çiçeğini
Umursamadan ezer geçer
Çiçek ardından
"Olimpos'un Zeusu musun
Çöllerin Oscar'ı mı"
Ben bilmem diye
Öfkelenir,
Bağırır çağırır...
Sonra çiçek anlar ki
Süvari'ye teşekkür etmelidir
Sayesinde nice hikayeler
Yazar ve
Onun için yazılır
Semiha Türkmen 2
Kayıt Tarihi : 12.1.2023 23:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yani,
"Ezilmeden", üzülmeden olmuyor mu?
İlham,
Mağduriyetin tecellisi midir?
Hani "hayır" desem olmuyor,
Evet desem de...
Hayatın kendi planları vardır,
Bizim planlarımızla çatıştığında çıkar,
Hikayeler,
Romanlar,
Şiirler..................
Diyesim geldi, benim de...
Tebrikler Semiha Hanım...
görüpte farketmenin inceliği
tebriklerle
*
Çölde çiçeğin varlığı dahi nevi şahsına münhasır hikâye.
Hikayesini / kıymetini gelir, geçer süvariden ziyade çölüne sormalı.
Zavallı kendini ayrık otu sanan çöl çiçeği.
Oysa sen mucizesin.
Ezber bozan varlığın, seni yok sanmalarına, yok saymalarına, fark edemeyişlerine, farkını kabul edemeyişlerine sebep.
Farkının farkına vardın mı, filmin / hikâyenin sonunda? Kendi hikâyeni yazacak kadar, değil mi, ne mutlu!..
Tibullıus'a son sözü bırakmalı.
Issız çölünde kendin için evren ol.
*
Kaynağı itibariyle de etkileyici ve düşündürücü şiire tebriklerim.
TÜM YORUMLAR (3)