Osanna Şiiri - Memed Ayaz

ekmeğimize göz diken sırtlanlar; Tanrı'nın huzuruna durunca sizlerin/bizlerin hakkını nasıl ödeyecek...
Tanrı azabını onlardan esirgemesin... '

' anadoluya emanet ermeni kızlarına ithaf olunur,

Mırra gibi buruk/acıyla keyif gibi elele
süzülüp boğazımdan
oturmak yüreğime senin ki
karakız.
Osanna
zeytin karası
sevda fukarası..
çırpınan gözlerine kurban olduğum
Korkuyla çaresiz/süzülüp bir yürekten
bir çift damla ile akıvermek..

kimseye görünmeden...
kimseye göstermeden
beklemek beklemek...

yeşilin sarıya çaldığı her hazanın sonunda
gelmeyenlerin çıkınına sessiz çığlıklar eklemek...

KIRIK TEKNENİN HAZİN TINISIYDI / O ANADOLU TÜRKÜSÜ
BENDE DİNLEDİM!
ARTİN'LE MEMED'İN ÇAĞLADIĞI DERELERDEN BENDE İÇTİM
MARYAM'LA EMİNE'NİN DİBEK SESLERİNİ
DEĞİRMENCİ HAMO'YU
EKMEĞİN BUĞUSUNU...

bende bilirim
hüznü
sevdayı
gidenlerin ardından bakmayı..
gözlerin şahit
gözlerim şahit...

Dur!
düşürme
kurban olam yaşına..
kardeşlerin sen gibi severdim.
Saçlarını örerdim.
Üşümesin diye ayakların,
gün kızılını başucunda beklerdim...

OSANNA!
O gün yanında olabilseydim...
yüreğine sevda dokuyabilseydim...

***
've sen osanna
hüznüm, çığlığım,
gecemin nane kokusu
sen...
sana sunacak özrüm yok üzgünüm
ama yüreklerimizde sevda tohumları SU bekler karakız

şimdi;
sofrada aş
harmanda iş
düğünde eş
iki cihan KARDEŞ olma vakti

ne dersin? '