Oryantal Şiiri - Feyzullah Evcil

Zaman değilmi raks eden,

Saatlerde....

Kısa an yolculukları....

Adeta anlıyamayız...

Mavi sabun köpüğünün yaşamını

Anlıyamadığımız gibi! ! !

Yada anlamak istemeyiz....

Belleğimize siyah rengi koymayız, koyamayız...

Acılarla geçen,

Oryantal dans gibidir kömür karası..

İlk başladığında eğlenceli gibi görünen,

Sonrasında,sonrasında bizi yoran.....

Bir kısa an değilmidir?

Hatıralar....

Yeşili isteriz,severiz nedense....

Çünki yaşamdır yeşil tüm ihtişamıyla..

Sarıyı istemeyiz ne hikmetse.....

Ayrılık diye tutturur çünki....

Solgundur,kuruyup ölüme gidişi hatırlatır bize...

Mor rengi severiz..

Kokusu vardır bizi cezbeden...

Hele kırmızı...

Ahhh..

Aşkı çığrıştırır degilmi?

Ya pembeye ne dersiniz?

Olağan üstüdür..

Ya ceketimizin yaka cebine,

Yada kulak arkasına takmazmıyız.....

Bize mana ve bir anlam versin diye...

Maviye ne dersiniz.....

Anlam,gizem saklıdır....

Tonları oluşur vurunca güneş ışıkları....

Bazen açık olur rengi....

Az olunca ışıklar ürpertir bir an bizi,

Baktığımızda...

Yaşam;

Bir oryantal degilmidir?

Çocuklukla başlayan...

Yorulmak nedir bilmediğimiz, bilemediğimiz.

Düşeriz kalkarız,

Ağlarız ve seviniriz....

Ama sonra sevmek isteriz,

Karşı cinslerimizi...

Ararız onu gönüllerde...

Bulduk sanırız bazen......

Koyamayız gönlümüze bir türlü..

Serapmış deriz...

Yine aramaya başlarız...

Ayrı dünyaların insanını,

Bulduğumuzu sanınca,

Adapte etmeye çalışırız kendimiz için....

Ettik sanırız,

Gücümüzle....

Yaşam zorlaşır an an duraksamalarla...

Güç gittikçe bedenden,

Dünyaların ayrı olduğunu,

Yine farkederiz...

Ama iş işten geçmiştir...

Oryantal bitmiştir çünkü...

Yığılıp kalırız,

Kalırız ayrı dünyalının eline

Elimizde olan sadece,

Bir sahiplik belgesidir....

Gücünüz bittiğinde,

Hiçbir geçerliliği olmayan.....

10 temmuz 2011 pazar....