Oruspunun puştun dünyası Şiiri - Halil Ç ...

Ben dünyayı mesken tuttum oturdum
Bir ömür çileyi buyurdu gitti
Dargın olduk muhabbeti bitirdim
Soydu elbisemi sıyırdı gitti

Ben bu puş dünyaya olamam kefil
Bin söylüyom birin duymuyor gafil
Kimisi aç gezer kimisi sefil
Kimini bal kaymak doyurdu gitti

kimi çalışıyor canı çıkıyor
kimisi örüyor kimi yıkıyor
iyiye güzele kurşun sıkıyor
puşlartdan sürüyü ayırdı gitti

Giyindi süslendi deyişti donak
Çok cilve yaptımya vermedi yanak
O hala kız gibi ben oldum bunak
Ölüm fermanını buyurdu gitti

Borani gönülde derdin aynası
Benim için yaşamın yok manası
Dünya oruspunun puştun dünyası
Aldı sahtekarı kayırdı gitti