Sönmüş yıldızlarla yıkıyorum,
zehir yeşili çocukların;
soğuk taşlarda buğulanmış,
körpecik bedenlerini.
Çocuk rüyalarından, bir suçlu gibi kaçıyorum
köşe bucak,
ve bir örümcek gibi sarkıyorum parmaklarımdan.
Vuruldu bir uçurum derinliğinde
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde
Devamını Oku
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta