Örümcek Ömrümcek Şiiri - Mesut Hastürk

herkesin komşusu kendine pencere!
tuttum
diş çıkarttım
dil
damak
ayaklarımı atıp boğazıma
adımladım hançereyi
boşuna değil elbet bu yer değiştirme
saatlerce bir örümceğin peşinde yattım
bu düşe

tuttum
bıyık çıkarttım
saç
sakal
ellerimi uzatıp yüzümde
traş ettim dirseklerimi üst dudağımdan
boşuna değil elbet bu yer değiştirme
saatlerce bir örümceğin görüşünde yattım
bu düşe

tuttum
nefes çıkarttım
ses
sada
kapatıp kulaklarımı ağzına
bağırdım beynimin bağırtı koğuşunda
boşuna değil elbet bu yer değiştirme
saatlerce bir örümceğin duyuşunda yattım
bu düşe

tuttum
elbise çıkarttım
deri
hücre
kara kedilerin tırnaklarıyla kazıp kemiklerimi
astım vestiyere sırıl-sıklam giysilerimi
boşuna değil elbet bu yer değiştirme
saatlerce bir örümceğin ayışında yattım
bu düşe