nitrojen pompalanmış düşünceler,
................zihinlerde buz,
üretim durdurulmuş beyinlerde,
...................tabelada lokavt,
öyle ki çözülmüyor
.............herhangi bir iç güçle,
ve dışarıdan bir sıcaklık bekliyor,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
kopmuşlar, yaşadıkları gerçeklikten. İnkarları oynasalar bile, bir o tarafa bir bu tarafa savrulmaktan bıkacakları gün, ha bire erteledikleri REALİTE'ye inanacaklar elbet. O da az biraz Umut.
Mehmet Sıdık DÜNDAR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta