nitrojen pompalanmış düşünceler,
................zihinlerde buz,
üretim durdurulmuş beyinlerde,
...................tabelada lokavt,
öyle ki çözülmüyor
.............herhangi bir iç güçle,
ve dışarıdan bir sıcaklık bekliyor,
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




kopmuşlar, yaşadıkları gerçeklikten. İnkarları oynasalar bile, bir o tarafa bir bu tarafa savrulmaktan bıkacakları gün, ha bire erteledikleri REALİTE'ye inanacaklar elbet. O da az biraz Umut.
Mehmet Sıdık DÜNDAR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta