Ölü Tekerleklerle Örülü Dünya

Araba vızıltısıyla dolu yolun kenarında,
Ölü tekerleklerle ördüğü dünyasında,
Nefes alıp veren çınar kendi havasında.
İşinin başında, kavruluyor yağında;
Suskunluk yağıyor yüzünden bayram sabahında.
Cazibesiz manzarasını örtüyor örümcek asma.

Tepesinde güneş,yaktıkça yakmış tenini;
Sanki tarihten kalma, kararmış, tunç heykeli.
Heybesinde birikmiş yıllar, bükmüş belini .
Merak uyandırmayan ,yarım kalmış hikayesini;
Hayatın kenarında tutuyor is bulaşmış elleri.

Yalnızlığını paylaşıyor her telden çalan radyo sesi,
Kimsesizliğine ses veren kimsesi.
Kağıt üstünde ‘Radyoma karışma yoksa…’ibaresi.
Ekmeğini paylaştığı, sadık , iki ,minik köpeği;
Yabancılara uyarıdır havlama sesleri.