dünyayı yedim de doymadım, seni özlerken tok oldum
çoğaldım yaprak yaprak, kapına düştüm tek oldum
duvarlar beni gülümsüyor, çiçekler seni ağlıyor
bir kızın dudak kıvrımında asılı kalmış özlemlerim
yüreğimde raptiye deliği sızlıyor komutanın emriyle
tutanak kaldırılsın, değsin ayaklarım yere
erimiş kar izinde arıyorum kendimi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim