Örüldü Demir, Büküldü Aşk / M.Mustafa USLU

____“Penbeden nerm idi Dâvûd’un elinde âhen”
_____________________________İzzet Molla

Büküldü demirin Davut,
zırhıma tüküreyim kurtaramadım ahdimi
kılıçtan geçirip susturamadım acıkan yanlarımızı;

ben de bir oğuldum
ırmaklarla yetiştiriliyordum.. durgun
aşktan geçirip dindiriyordum acıyan yanlarımızı:

su verip de aşka
sözü dövmekten dönemeyince sen
kenar mahallelerden kaçırdıydım dizeleri
fırçayla sandıklara nağme söyletmeyi boyacı çocuklardan;

ben de bir oğuldum ve
plastik topumuz içine düştü de
oyundu çiçek açacağı başında bekleştikçe
-tandırda çiçek yetiştiren beslemesiydik kıssaların-
hem değil miydi ateş ile gül, nefes alıp vermesi âşıkların
kime dönüktü, kimi öldürürdü; eğik hâli de nereden çıkardı aşkın?

Ben de bir oğuldum
sıngın yaşamaklara verilesiydim
dibi gök olduydu, yerimiz yüzümüz bir kazan:

bir orantıyı düşünüp ışımak
dövülmüş hırslarımızla ısınmak
uyumak için geceyi yerden kaldırmak
döşekleri masalların umacısı kılmak derken
zehrine kapaklandık.. akıtınca kalayını bakır kazan...

Ve bir sabah
iyi giyimleriyle geldiler Davut,
hiçbir otomobil yerinde değildi:

hiçbir anahtar
ayrımsamadı girdiği yeri
ışıkları içmek yasak, ama saksılarınızı atmayın
çiçekler hâlâ yerinde diyenlere savurdum sandıkları
tüm otobüs seferleri işliyordu, pamuk tarlalarına ayarlıydı
tüm öykülerinde biz hâlâ, kuşatılmış sarayların sevdalılarıydık:

ve iyi sözleri tükettiler Davut
karşılıksız çekler yazıldı şiir yerine
hâmiline yalanlarla başladı tüm itiraflar;

ben de bir oğuldum ve
dönmek, daha güçlüydü insandan
bunun içindi ve sustalıydı her sözleşme
olağan zamanlarda en kötü yalanlar için bile:

saydamlığın ne kadarına sırlanabilirdi kalpler
şartlı refleksler edinilmişti durduk yere benildemez
kimileyin boş şarap şişelerine iliştirilmişti alışkanlıklar
kiracı bir ailenin az yedirilmiş çocuğunun avazından kurtulup
kullanılmış ucuz market torbaları adına konuşacak olsam.. acıkarak
tavına gelmiş aşkla.. havada uçuşan naylonlara çekiç sallardı demirciler
kime dövüşkendi, kimi gönendirebilirdi.. eğik hâli de nereden çıkardı aşkın?

Ben bir oğuldum
kösnük heveslere yerilesi
ölesiye yaşamaklar için doğrulasıydım
keskiler edindikçe dindirilesiydim aşktan geçirilip.

_____________ “Su verir her subh-dem gözyaşı tîg-ı âhıma
______________Kim dökem kan sipihrin sala mihrin mâhına”
__________________________________________Fuzuli

M.Mustafa USLU