Üsküdar’da bir garip çağırırdı her iftar:
Gözüm üstü tuttuğum orucumu kim çaldı
Ta Fenerden Hareme inlerdi bütün sahil
Derya titrek sesiyle: sevgilini el aldı
Sökün ederdi sonra selâmsız haramîler;
Bilmeyiz bağlı iken bizi karakol saldı
Üzerinde yırtıklar kaybedilen savaştan
Başına çöktü dünya bitti bitti azaldı
Garip kaç bayram geçti aradım seni yer yer
Orucun gitti lâkin adın mahyâda kaldı...
(Şubat 1992)
Kayıt Tarihi : 5.10.2009 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!