Oruç tutan şehir: ERZURUM

Soyutlanır atmosferden /bir başka gezegen kurulur / bir başka iklimi yaşar / Erzurum kendi havasını solur.

Minarelerle selamlaşır insanlar / beş vakitte tam bir huzur / semaverlerde Tabak-hane suyundan sabır kaynar / yüreklerde demlenir şükür.

Bir bilge er kişidir Erzurum /şarklı ve yaşlı/ insanına ruhundan üfler / biraz Selçukludur biraz Osmanlı biraz Cumhuriyet / tespihinin her tanesinde binbir hatim binbir dua/binbir destan binbir masal binbir efsane / Kadı Darir'den bu yana hitam bulmadı Siyer / kapanmadı rahleler

Erzurum / oruç tutan şehir

Darağaç'ta bir mescitte /belki ikindi vaktinde / Cambazın Oğlu Nuri Hoca / henüz terlemiş bıyık ve sakalıyla / ak sakallı ihtiyarlara / heveskar dindar çocuklara / varlık-yokluk meselesini anlatır / hiç duymadıkları isimleri katar sözüne. Aristo, Eflatun, Bergson, Sartır...

insanıyla ağacıyla taşıyla/ dostuyla yareniyle eşiyle /yüreğiyle bileğiyle başıyla oruç tutar bu şehir.

İftar sofrasında kıraat nizamı/ ayran aşı, besmele... kıyma-kadayıf hamdele-salvele/
üstüne kıtlama çay /bu ne saltanattır /vay babam vay

Oruç tutan şehir: Erzurum/ teravih sonrası kendini dinler / kendinden olanları dinler/ kesme taştan yapılmış Selçuklu binalarına yaslanmış / küp büyüklüğündeki semaverlerde halis Cennet Pınarı suyundan çaylar demlenir geceye.../ bu saltanat sahura kadar sürer.

Bu şehrin kalbi vardır, tıpkı bir insanınki gibi

Ramazanda bir başka atar... Selam olsun.
(18.07.'13.İst)