Oruç Şiiri - Salih Yıldız

Nefsi yaratmış Rabbim “sen kimsin ben kim” demiş,
“Sen sensin bende benim” küstahça cevap vermiş.

Atmışlar cehenneme, yetmiş bin sene yanmış,
Hiçbir şey değişmemiş, ona her şey gümanmış.

Yetmiş bin sene daha, aç ve muhtaç durumda;
Nihayet yola gelmiş kalmışta uçurumda.

Kerhen “sen benim rabbim, bense aciz kulunum”,
Demiş acze düşünce, ben perişan çulunum.

İşte bu günler onun, burnunu sürtmek için,
Ben aciz sen ganisin, Rabbim! Dedirtmek için.

Ayrıca fakir zengin, bir! Oruç sayesinde,
Sabır ve tevekkül var, orucun gayesinde.

Sağlık, sıhhat, afiyet, içinde mündemiçtir,
On bir ay yoğun olan, Faaliyet dinlenmiştir.

Günahlara kefaret, severek tutulursa,
Kula hakiki bayram, onlardan kurtulursa!

Hele Rabbin rızası, oruçluyla beraber
Her ümmete farzdı bu, Kuran’da verdi haber.

Kendisinde gösteriş, olmayan bir ibadet,
Tutalım hep beraber, bulalım çok saadet.

Rabbim muvaffak kılsın, sevabı kat kat oruç!
Nasip olsun huzura, dostları ile huruç…