Oruç Şiiri - Muharrem Evirgen

Hevanın ve hevesinin girdabında,
İdrakin; karanlığın tam ortasında,
Hiçbir meşale aydınlatmaz zindanı,
Zifiri karanlıkta kaldın kalalı.

Siyah bürümüş; gözü, kalbi, kulağı,
Hakikatin ışığı nerden sızmalı?
Parlayan nura; akıl, kalp, göz kapalı,
Manevi bir tabibi nerden bulmalı?

Oruçla kendine bir yol aramalı,
Her şeye ulaşan nefis bir an durmalı,
Hakikat perdeleyen günah arınmalı,
Uçsuz bucaksız önüne yol açılmalı.

Oruçla takva bahçesi güzel korunur,
Kur’an-ı Kerim gönle ne güzel dokunur,
İnsan fıtrat aynasında yeniden kurulur,
Reyyan kapısında oruç tutan durulur.

Orucun ummanında yırtılır benlik,
Açılır bütün kapılar artık Senlik,
Zekât fitre ve bayram havası şenlik,
Neyimiz var ise hepsi ahiretlik.