Örtünün Altında Gerçek

Küçük bir pencereden
Şaşkın,
korku dolu,
minicik gözlerimle
düşlemeye çalışmıştım…
kocaman
kilitli kapının
arkasındaki hayatı…
O kapı hep vardı,
hep kapalıydı,
Anahtarı bir devin boynunda…

Okuduğum masallar vardı orada
Dünden örülme düşler…
Yarını anlatan ezgiler vardı,
yarım yamalak söylenmiş,
notaları anahtarın yanında…

Sabahları ekmeğime sürdüğüm
bal vardı
bir pınardan akan.
Altınlar vardı torbalar dolusu
hiçbir işe yaramayan.
Yerinden kıpırdamayan oyuncak bir araba vardı
cennete giden bir durakta,
durak notaların yanında…

Bir prenses vardı
bana benzeyen,
insanı öğrenen.
Bir tanrı vardı
tıpkı ben
önümde biat edilmeyen.

Söylenmemiş şarkı yarım kaldı…

(…)
Dün
bitti hayaller.
Dün
kapı aralandı.
Dün
uzadı, uzadı…

Kapının ardında
ben diye bir şey yoktu!
arı yoktu!
koku yoktu!
renk yoktu…
Boşluktu,
b o ş l u k t u…
Tanrı yoktu!
Hayaller uzaklaştı.
Dün uzaklaştı.
Ellerim uzaklaştı benden
Ellerim uzadı.
Ellerim uzandı
Yavaşça kapattı kapıyı…

Yeni bir şarkı yazıyor şimdi yüreğim
kilitlediğim kapılara.
Gerçek notalarla,
gerçekçi umutlarla…

22 Aralık 2004