şafağın alacasında bir baykuş konar
hayallerimin en ince dalına
dibinde bir karınca aylak aylak
yapraktan bir tebessüm dilenir tozlu bir rüzgar
tenimi yokluğun kaplar o an.. üşürüm
küsmeye giderim belirsiz akşamlarda
suskunluğum en derin cebimde mapus
ah gardiyan ellerim
yokluğunu bilirya
oda öyle sus pus..
sonra gece olur
ağaç dibinde bir fıkara
dilenmeye uyur
katıksız,tek sermaye namus...
tenimi yokluğun kaplar o an..üşürüm
sonra yıldızlar iner ovaya
çimenler ayaklanır
hayallerim bir karınca omzunda
ve o fukara,dilenen varya
oda üşür benim gibi
sonra karıncalarda ü(şü) şür
siyah donlarıyla..
rüyalarım da üşür...
Kayıt Tarihi : 8.8.2007 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirinizi çok beğendim. Satırlarda akıp gidiyor insan. Okurken hem hüznü ve hem de huzuru bir arada yaşadım. Fakat şunu da belirtmeden geçemiyeceğim; eğer bu şiirdeki hisler sizin hisleriniz ise, hayallerin ince dallarına baykuş konması anladığım kadarı ile umutsuzluğu çağrıştırıyor bana. Tahminimde yanılmıyorsam eğer, umutsuzluk yakışmıyor. Ama şiir çok güzel. Yeni şiirlerinizi bekliyorum.
Sevgiler
TÜM YORUMLAR (1)