Aramızdan ince bir yol geçerdi
Taş duvarla örülmüş bedenlerin
Az ilerisinde, sakin bakışlar süzerdi
Gün batımına varmadan
Selamsız mahallesine karanlık çökerdi
Gün, aydınlık yarınla epey uzak kalırdı
Taş duvarlar üstünde
Karikatüristler
Asık surat resmederlerdi
Burunlar hep büyüktü
Alınlar fazla çizgili
Kulaklar olduğunca açık
Başlar hep ince telli olurdu
Belli ki çok düşünmüşler
Azla çok gitmeleri
Taş duvarlı bedenlerin
Kafa tuğla bereliydi
Kırmızılar akardı yanaklardan
Tenle kaynaşır mor renkler
Utanç kapısı ağızlardı
Elbette ki
Bilmezlerdi dil ne söyler
İnce telliydi saçları
Fazla köpüklü kalırdı
Kremli sabunlar suya doymaz bilirim
Yan taranır havalı, belki ondandı
Burayı ben de anlamazdım
Ama öyle de yakışırdı
Varınca tanıması zordu
Hatırlamazdı ecnebinin çokluğundan
Yoksa
Koşar boynuma sarılırdı
Hayallerin çıplak eteklerinde
Aynı rüyaları görürdük
Tebessüm ederken aymazlığa
Sinsi niyetten habersiz
Bilemezdik ki
Harçlı yüreklerle taş duvarlar örecek
mtu …. desert
Kayıt Tarihi : 5.3.2023 04:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler. şairim.
Ey insanoğlu nefsine ileri gelenlerden kalanlar bir mezartaşı.
Şiir bir fikir üretmiş...
Belkıs ile Süleyman’ın hikayesi gibi
İnsan insana neyle yardım eder sevinir.
Yüreğinimize en güzel hediye sevgiyken
Biz nelere teslim olmuş.
İnsan hep putlarının makamından bakıyor kendine.
Ya rabbimizin lütufları arasında kalmış şükürsüzlüğümüze güzel bir tanıtma.
Yola gelmez olduk!..
Ne çok yoldan çıkmış insanlığımız ve inkarlarımız var anı diye
Güzel insan şairim
Yüreğinize sağlık enderin sevgi ve muhabbetlerimle hoşça bakınız zatınıza efendim
Selam ve saygılarımla.
Sevgiyle kalın
Rabim yar ve yardımcınız olsun
TÜM YORUMLAR (20)