Bin dokuz yüz yetmiş yedide almıştım örtünü
Eğitimde okurken
Çok meraklıydık o zaman unutmam görüntünü
Bana anı kokarken
Yırtılmış bak köşesi seni korurken masam
Örtüyü artık atmam
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Çok güzel hocam, her nesne de her eşya da her söz de yatan geçmiş tarih ve anılar hiç bir şey unutulmuyor.gönlünüze sağlık. Abdülkadir Kalay
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta