Bin dokuz yüz yetmiş yedide almıştım örtünü
Eğitimde okurken
Çok meraklıydık o zaman unutmam görüntünü
Bana anı kokarken
Yırtılmış bak köşesi seni korurken masam
Örtüyü artık atmam
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Çok güzel hocam, her nesne de her eşya da her söz de yatan geçmiş tarih ve anılar hiç bir şey unutulmuyor.gönlünüze sağlık. Abdülkadir Kalay
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta