Örtü Şiiri - Ayhan Selçuk

Ah yüreğim
Matem evinin yoksul çocuğu

Yüreğim
Sessiz çığlıkların korkunç uğultusu
Bin savaş verdik bin kan içinde kenan
Yüreğim
binş şehit verdik ayyıldızın resmi düştü üstüne
Geriye kalanların hüznüyse kardeşimin yüzünde

Yüreğim
Nicesini kaybettik ecdadın emaneti
Bir istiklal kopmuştu bir örtüden ötürü
Şimdi dayak atılıyor can verenlerin torununa
Heyhat atan kim mi
Atan kendi toprağında karındaş

Beyaz leçek deme sadece kan temizler kirini
Ölen ecdat dirilse tükürse yeridir
Boğulur mu bilmem cehennem bile kabul etmez
Yersiz olanları yedi mahşer temizlemez

Yüzüne bin ah edip yürek çarpıntısı dediler
Bu ölüyor demektense üstüne toprak örttüler
Anlayamadılar ki bu nesil topraktan doğdu
Biten bir medeniyet kendi kanında hayat buldu

Bilmedikleri heyhat bu kanlar içinde gölgeler
Biz ölü sandığında beyaz örtüden dirilenler
Kıyamet şak şak kopsa kutuplardan sahradan
Bir fidana tutulur boy veririz asil soydan

Ah yüreğim
Neler oluyor deme dayanacak güç kalmadı
Her yerde bir cinayet ölen sağ şimdi
Kaçına yetişeceksin kaçına Hızır gerek
Utancından kızıma bin Kabeyi giydirsek

Dayan yüreğim dayan geç olmadı henüz
Elbet bir ışık gönderir musibeti veren aziz
Kıldan köprüler inşa ederde ömrümüze
Hayata can verir ebediyettir istikballimiz