Ortaya Karışık Şiiri - Koraycan Zihir

sade bir resim var hatırımda
son rotusleri tamamlanmamış
sakin bir müzik arka planda
vuruyor ağırdan gönül tellerime
kimdi kimin di, bu esen rüzgar?
tanımlamak zor anlamak imkansız
öyle bir izi var hem zamansız hem amansız
düşümdeki kedi misali gibisin
uysal ama nankör
sessiz çok sessiz
acıtıyor sessizliğin
hayran bırakıyor güzelliğin
yakıp geçiyorsun sehirleri
yetmior söndüremiyor yaktığın ateşimi
memleketimin nehirleri
çok mu zor elimi tutman
beni tanıman?
sustukça artıyor kanamam
dinmiyor acım sızım sevgisizliğim...