Ortaya Karışık Şiiri - Özkan Büyükburçoğlu

“Donat” dedi “Donat masayı, ortaya karışık bir mısra,
Biraz hüzün biraz da neşe koksun”.

-Birinci sarhoşun hüznü;
Fırtına borandı her mevsimim,
Her mevsimde zemheri yaşardı yüreğim,
Kaç yıllar geçti kar ile kışta,
Tipi savurdu damıma başa.

Kurumuş dalımda çiçek hayaldi,
Ne girdi ki,
Kapı aralığından kardan başka,
Esmedi ki aşkın meltemi.

-İkinci sarhoşun hüznü;
Gözyaşının sermayesi yok,
Ağlamasam içimde donacaktı,
İçimde yokluğunun kışı,
Gelmezsen yüreğime buzlar donacaktı,
Kristal bir damla,
İpe dizilmiş kirpik ucunda,
Bir damla bir damla daha.

Beklemenin sermeyesi yok,
Bekledim.
Beklemesem bende gidecektim.

-Üçüncü sarhoşun hüznü;
Dağların bile giydiği o kar beyazı,
Ben ona giydiremedim.
…
Gül dökemedim yollarına,
Ama kül oldum sonunda.

-Dördüncü sarhoşun hüznü;
Hangi mevsimlerden çıkıp ta geldin sen,
Baharı taşırsın boynunun altında,
Ilık meltemde.

Hangi ülkelerden çıkıp ta geldin sen,
Mutluluk diyarından geldiğin belli,
Belli gözlerinden.

Zamansız düştüm yollarına ben,
Hiç zamansız,
Yaşıyorum son demini,
Aşksız bir hayatın.

-Beşinci sarhoşun hüznü;
Senin yangınlarının küllerini,
Biriktirip koydum verdiğin mendile,
Gittiğinde açılan yaralara,
Sarıp sarmalıyorum,
Basıyorum üzerine.

Biliyorum,
Hiçbir ilaç kar etmez,
Kangren yokluğuna…

-Altıncı sarhoşun hüznü;
Mevsimi gelince erirmiş karlar,
İnsan ölünce bitermiş dertler.

-Yedinci sarhoşun hüznü;
Dinle Nar-ı gül (Gülnare);
Bu gök kubbenin altında,
en çok sevdiğin insanın geleceğinde,
hiç bir şey ifade edememek kadar insana ne ağır gelebilir ki.!
Sıfırın bile bir değeri varken,
insanın HİÇ olması ne acıklı.

-Sekizinci sarhoşun hüznü;
“Ben ironi yapacağım”dedi.
Ayten;
Senin için çok fedakarlıklar yaptım,
Mesela; çok sevdiğim halde,
Sarımsaklı yoğurtlu kızartma bile yemedim,
Sen kokusunu sevmiyorsun diye.
Gittin oysa şimdi,
Hiç bana koymadı,
Hiç ağlamadım,
Yaptığım ilk şey bol sarımsaklı bir kızartma yemek oldu,
Arkandan üflüyorum.
Şen olasın Ürgüp...
Şen olasın Ayten…
***
“Yeter” dedi içlerinden en sarhoşu ;
“Yediğimiz, içtiğimiz yeter! hesabımız kalsın mahşere”

Sekiz çizen sekiz sarhoştular,
Düştüler,
Sekiz gibi sonsuzluğa uçtular… ∞