Ortanca Sokağı’nın Çocukları
Bacanağımın birinci ölüm yıldönümü için mevlid okutacağımız gün ilk düşüncem, mahallemizin çocuklarının gürültüsü olmuştu: Mevlidin istedigi huzur havasını tatmaktan bizi de, ölüleride mahrum edecekler diye korkuyordum.
O gün kimse, birşey söylemedigi halde, mevlit başlayınca oyun bırakıldı.Hareketler ağırlaştı ve durdu.Sesler yavaşladı ve dindi.Büyügüne,küçügüne bir efendilik geldi
Mevlidin kanatları altında birbirlerine sokularak yumuldular, bekleştiler...
Kimisi çömelerek, eşiklere oturarak dinledi:kimisi yanındakine söyleyeceklerini fısıltıyla söyledi.
Pendik’te Ortanca Sokağı’nın haşarı çocukları, mevlidin küçükler cemaatı oldular.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
