Yalan söylemiyorum artık kendime
Gölgelerden uzağım naçarım
Düşmüyorlar üstüme
Çok programlı makineler içinde
Tüplü televizyon gibi kaldım
Havayı soludum ciğerlerime
Bülbülü izledim derdime kardım
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




İnsanın kendini tanıması ve
kendi ile ilgili gerçeklerle yüzleşmesi
aslında nasuh bir tövbenin de ilk adımı olabilir.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
Değerli yorumunuza gönülden teşekkür ederim saygılar sunarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta