Yalan söylemiyorum artık kendime
Gölgelerden uzağım naçarım
Düşmüyorlar üstüme
Çok programlı makineler içinde
Tüplü televizyon gibi kaldım
Havayı soludum ciğerlerime
Bülbülü izledim derdime kardım
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
İnsanın kendini tanıması ve
kendi ile ilgili gerçeklerle yüzleşmesi
aslında nasuh bir tövbenin de ilk adımı olabilir.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
Değerli yorumunuza gönülden teşekkür ederim saygılar sunarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta