Suya bir damla düşse, iman denen iksirden,
Ona imtisâl eder, aczine kuvvet olur,
Parçalanır demirler, buzdan gelen tesirden,
Zayıf bile olsalar, düşmana dehşet olur.
Ana-baba günüdür, caddeler kalabalık,
Avâre dolaşırlar, bakarlar alık alık,
Hatta herkes yalnızdır, kalmamış akrabalık,
Kalabalık içinde, fertlere vahşet olur.
Halbuki şöyle baksan, insanı var Yaratan,
Bunlar kardeş aslında, Adem ile Havva’dan,
Yaratan kanun koymuş, çıkarırsan aradan,
Yine yalnız kalınır, kitleye illet olur.
İnsan sanki maymundan, tesadüf gelivermiş,
Mutfak ile helâya, bir hortum oluvermiş,
Üstten-alttan delinip, adamdır denivermiş,
Eğer öyle denirse; şanına zillet olur.
Her şeyin Halık’ı var, onlar birer mahluktur,
Saadetin esbabı, elbet O’na kulluktur,
Kitab’ında verilen, her bir emri yolluktur,
Herkes O’na uyarsa, huzura vahdet olur.
26.07.2009
Bedri Tahir AdaklıKayıt Tarihi : 26.7.2009 16:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Lügatce: - İksir: Çok tesirli her derde deva olan, İmtisal: Bağlanmak, uymak. Dehşet: Korkup kaçılacak şey. Vahşet: Yabanilik, ıssızlık, ürküntü, korku. İllet : Hastalık, esas sebeb. Şan : Şeref, nam. Zillet: Aşağılık, hor, hakir. Saadet: Mesut oluş. Esbab: Sebebler, bir şeye vasıta olanlar, Huzur: Gönül rahatlığı. Vahdet: Birlik..
'Akıl kuvvetini hikmet dairesinde, şehvet kuvvetini iffet dairesinde, gazap kuvvetini şecaat dairesinde kullanmak.' gerekir.
Üstat kelime hazineniz hayranlık uyandıracak kadar geniş,.Büyük bir beğeni ile okudum.
Saygılarımı sunuyorum sayın Adaklı.
Sevgi saygılar
TÜM YORUMLAR (47)