Ortalığa Atmalıydın Kaybolmaması için

Her şeyim ortalıkta yoksa bulunmuyorlar,
Çok mühim icadımız apaçık yok oldular…

Deme Hocam bu nedir durum şahsımca farklı,
Bizde her şey ortalık sizden çok ayrıcalıklı…

Oda dersen bir tane deme nasıl kaybolsun,
Hafızam tam puandır ararım işte yoksun…

Evinde kimsen yoksa kaldırdığın bulunmaz,
Bu çok mühim bir tezdir destekleyeni olmaz…

Çay tabakları aldım, masa üstüne koydum,
Yer işgal eder diye güvenli bir yer buldum…

Anlatsam anlaşılmaz tabaklar birleşecek,
Altta çelik bloklarla bir icat gelişecek…

Demir tutkallarıyla bir tarz geliştirmiştik,
Üç beş tabak birleşmiş biz de neşelenmiştik…

Bardaklar düşmeyecek tutkallar tutacaktı,
Arkadaşlar gülerken çaylar dağılacaktı…

Sabah kalktığım zaman tabaklar yok olmuştu,
Bulmam imkânsız gibi şahsımız yorulmuştu…

En güvenli yerleri aradım ve taradım,
Tekrar almam gerekir ki bulamayacaktım…

Rab’den isteyim, dedim ALLÂH(c.c.) ’ım bu nerede?
Caiz mi değildi de yok oldu ev içinde…

Ev arandı tarandı zaten gelenim de yok,
Koskoca düzenek yok şahsımda da sinir çok…

Düzenek kaybolmuştu sanki başka boyuta,
Yok, olduğu için de bu iş bırakılmakta…

Defter mi tutmalı kaybolmaması için?
Ya da işaretlerle yerler mi belirlensin?

Tüm odalar gezilmiş her yer taratılmıştı,
Sabır üstüne sabır sistem yok sayılmıştı…

Not:
Kurusun diyerekten ve kokmaması için,
Dışarıya çıkılmış aranmış uygun zemin…

Kediler dokunacak diyerek kaldırılmış,
Çanağın üzerine montajlama yapılmış…

Çok da zor yer sayılmaz şeytan bile bulamaz,
Yok, olduğu kadar var, başkası dayanamaz…

(2011)