Ortalama Şiiri - Çok Güzel İki İnsan

Ben hiç zengin olmadım.
Ben hiç fakir olmadım.

Soframda; telaffuzu,
Gidip alabilmesi,
Zor yemekler olmadı.

Ama hiçbir gün ne aç
Ne de susuz yatmadım.
Şükür yemeğim pişerdi.

Ben hiç zengin olmadım.
Ben hiç fakir olmadım.

Hiç pahalı zevklerim
Veya takıntılarım
Olmamıştır ki benim.

Hobilerin anlamı,
Aşkın ruhu üstüne
Kayıtsız olmamışım.

Tek zevkim resim çizmek
Ve onun fevkelbeşer
Ruhuna aşık olma.

Ben hiç zengin olmadım.
Ben hiç fakir olmadım.

Şaraplar ve partiler,
Bir takım hoppa kızlar
Hiç çevremde olmadı.

Dertten açılan bira
Ve de öldüren cinsten
Tütün de hiç olmazdı.

Ucuz sigara içen,
Alkolden tırsanlardan
Oldum hep. Süt bebesi.

Ben hiç zengin olmadım.
Ben hiç fakir olmadım.

Pahalı bir geminin,
Parlak taban cilası
Tuhaf bir düştür bana.

Küp şeklinde fabrika
Ve yüce bacasının
İsi bir filmdir bana.

Bayat çay ve sigara
Varsa, biraz da simit
Ofiste iyi gelir.

Ben hiç zengin olmadım.
Ben hiç fakir olmadım.

Zengin işi mağaza
Arap, Acem durağı
İtici gelir bana.

Uzun uzun konuşan
Stokçu esnaflara
İtici gelirim ben.

Pis içecek dolabı
Kokulu koridorlar...
Markettir benim yerim.

Ben hiç zengin olmadım.
Ben hiç fakir olmadım.

Hiç güzel arabamız,
Olmadı, olmayacak.
Zaten ehliyet yok ki.

Sanayilerde köfte,
Usta kazığı yemem.
Bisiklete binmedim.

Basit bir adamım ya,
Anca tren ve dolmuş.
Kırk yılda bir kez taksi.

Ben hiç zengin olmadım.
Ben hiç fakir olmadım.

Opera, bale, tango...
Anca televizyondan.
Monokl takmam ki ben.

Mahalle düğününde
Davul, zurna ve halay
Midemi bulandırır.

Bir doğu bir de batı.
Ayrı ayrı dinlerim.
Çok anlarmışçasına.

Ben hiç zengin olmadım.
Ben hiç fakir olmadım.