Her acıya ağıt yaktık,
Türküleri saman alevine kattık,
Şimdi kimseye yok şikayetim,
Bu suçta hep ortaktık.
Dermansız sokakların dertleriydik,
Mutluluk yollarını hiç aramadık,
Heryerde her zaman satıldık,
Dertlerin içinde her zaman ortaktık.
Kalmasın diye içimizde ihanet,
Kimseye minnet etmedik ilelebet,
Sonunda oldu kime niyet kime kısmet,
Kısmetimiz yoktu niyetlere ortaktık.
Artık dermanı siteme sarıyorum,
Kaybettiğim yıllarda seni arıyorum,
Her kadehte yine kahroluyorum,
İçtiğim her kadehe sanki ortaktık.
Aman deyipte Azrail'in işine,
Bir dur diyemedik kaderin gidişine,
Feleğin döndürdüğü çarkın dişine,
Elimizi koymaya ortaktık.
Şimdi yanlızız ikimizde bu sokakta,
Ne KARABÜK'te hayır kaldı nede TOKAT'ta,
Gözyaşımızı saklamıştık karanlıkta,
Beraber ölmeye ortaktık.
Kayıt Tarihi : 29.11.2003 11:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(Bu şiir 10 KASIM 1998 tarihinde bir trafik kazasında çok sevdiği kasetin ani darbe sonucu kalbine saplanması ile yaşamı son bulan İSMAİL KISA namıyla TOKAT'LI KÜRT İSMAİL için yazılmıştır.)
![Rafet Maden](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/11/29/ortaktik-kankam-ismail-kisa-ya-10-kasim-1998-13-yil.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!