Ortaköy'de Akşam Şiiri - İrfan Öztürk

bugün şarabî bir ortaköy aksamüstüsü

yapayalnız

ve hazin bir haziran gecesinin

başındayım

kızıl bir mehtap

su içmekte körfezden

ve ben sanki bana ait zamanın

son anındayım...

çok uzaklarda bir ses diyor ki

bil ki

belki

bir daha güneş doğarken

sen olmayacaksın

Alis'e vermek için mavi gökyüzünden

yıldızları toplayamayacaksın.

ne eski heveslerim kaldı artık

ne arzularım

vakit geçirmek için harcanan bir zaman

ve anılarım...

ne kadar yaşatabilir gençliğimi

şu sigara dumanları

ve ne kadar yaşayabilirim

onlarla ben

ne hayattan bir isteğim kalmış

yarına dair

ne de kendimden...