...Ortaköy de Şiiri - Kederlikul

ORTAKÖY DE AKŞAM …
Bir gün daha Ortaköy den…
Çekti elini eteğini sessizce…
Bilirisin ya buraları…
Dağların da kar olmaz…
Su akmaz deresinden…
Utanmaz oldu…
Çamuru tozu…
Kapladılar her yolu …
İki adım ötede söğüt ağaçları…
Bitişiğinde ki kavaklar…
Esen rüzgara nasılda nazlanırlar …
Yok artık onlarda kıpramıyorlar…
Neşe türküsü onlarda söylemiyorlar..
Radyolar açıldı yeni, yeni …
Dinlettikleri hep yanık sevda türküleri…
İşte Aksaray yolu…
Bir uçtan bir uca Sensizliğimle dolu …
Sol tarafta Cıyyık Hüseyin in meyhanesi …
Kaset de Neşetin Zahide si …
Seni anlatır bana hasretini gurbetini…
Sazın sesi sözlerin her bir tanesi ….
Cacık Hüseyin abiden…
Rakılar benden…
Duvara iliştirilmiş bir söz …
Hayır gelmez gidenden …
Ulan seni hatırlatır seni özletir…
Taşı toprağı şu memleketin…
Son demimdir az ilerde Epa dayının yeri..
Son cila ile belki …
Defederim kanımdaki kederi…
Seni hatırlatır seni özletir…
Ne zaman nere baksam…
Böyle geçti Ortaköy de…
Sensiz her akşam… (Kederli kul)