Ne idim,ne oldum,demeyeceksin,
Senide bulur bekle,bir kükreten,
Dalga vurunca,oynatır yerinden,
Kalleşce zulümleri,seyretmeyeceksin.
Gülmeyi öğrenmeden,ağlatmayacaksın,
Uyanmayı,uyandırılmayı bildireceksin,
Ya karanlıklar içinde öyle, kalacaksın,
Ya da umursamadan yaşayacaksın...
Bir yanını hep,yeller alır,
Çiceği burnunda sararır,
Görünen,üzülen de sen,
Süpürge ederek,öğrenilen..
Huydur insanda,hiç değişmeyen,
Ocağını zorda olsa,tüttürebilsen,
Aman diyeceğin zamanı,aramasın,
Adımların,yere sağlam basarken...
İlk afiş sen değilsin,duvarlara asılı olan,
Gece yarıları çığırtkan,hücrede yırtınan,
Kan kusturanın kökü,neye dayalı ki,
Anımsatan olurum,koparırsın fırtınayı,
Selim öncüyse eğer,ardına bakmadan....
Kayıt Tarihi : 12.3.2013 14:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!