Ortak Denklem Şiiri - Sinan Bayram

Hava dolar ciğerlerime —
görmediğim bir hakikatin ağırlığıyla.
Azot kadar sessizim,
oksijen gibi yanmaya meyilli.

Duygularım da gaz aslında:
basınç altında yoğunlaşan umut,
bir anlık sevinç — buharlaşıp gider,
keder — karbondioksit gibi çöker içime.

İnsan olmak, belki de
bir balonun zarında denge kurmak;
ne fazla şişmek, ne sönmek,
tam ortasında patlamadan kalmak.

Ruhum helyum misali yükselmek ister,
ama dünyanın yerçekimiyle bağlıyım hâlâ.
Felsefe sormaz: "Neden düşüyorsun?"
Sadece der ki: "Düşüş de bir solunumdur."

Ve ben her nefeste anlarım:
yaşam, görünmeyen gazların
ve hissedilmeyen duyguların
ortak bir denklemidir.

Sinan Bayram