Sosyal oluşun (oluşmanın) ilk aşaması içinde elbette bir ön kabul vardı. Ön kabul sosyal oluşun ortak akıl senkron lamasıydı. Bu ilk ön kabul totem düşünceydi.
Ön kabul olan bu totemi ortak düşünce, aynı yolun yolcusu olma karşılaşması içindeki doğanın toplam zorluğu karşısında olmakla kişinin zorluğa baş gelişin kotardığı bir birlikte oluştu. Kişilerin zorluğu birlikte göğüsleyip, zorluğu birlikte paylaşmalardı. Sonucu da ortak tüketmeydi.
Kişiler aynı yönelim içindeydi. Doğa aynı yönelimli kişileri benzer tutum içine kanal ize ediyordu. Doğanın baskı ve basıncı karşısında kendisini savunma durumunda kalan kişilerde, bu baskı ve basınca karşı direnen kişilerin ortak izlenim ve eylemleri de kişilerin amaç birliğiydi.
Güdülü eylem ile ortaya konan amaç birliği kişilerin kişilerle el, ele verişiydi. Sen ben, ben de sen demenin temel anlayışıydı. Sürü dönemli zaman içinden beri gelen herkesin zihnen bildiği bu ansal gereklilikleri, edinilen deneyimleri şimdi totem söylemiş oluyordu.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta