Zagroslar’ın ardından her gün yeniden doğan,
Elam,Sümer, Gılgameş’in ülkesi,Babil’in Asma Bahçelerini,
Hewlér’i, Ninova’yı, Tor-abidin’i aydınlatan,
Güneş değil,gülen gözlerindir senin; Çavken
Tarihi yeniden diriltmez mi Mezopotamya’da,
Bereketli Hilal gibi, Tor-abidin’den Çukurova’ya,
Ülkemi,kalbimi bölerek uzanan yay kaşların.
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Dicle, Fırat değildir,
Deli gönlümü bağladığım,
Çözülmeyen sarı saçlarındır, çavken.
Acaba bir gece namazı sonrası,çağla yeşili gözlerinden
İki damla gözyaşı dökerek,
Günahlarla kirlenen kalbime,
Yıkamaz mısın günahtan, kirden.
Muhteşem ifadeler.
Güzel bir şiir.
Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta