Bugün gönlüm yine dumanlı; beyaz gelincik kokuyor herşey sen gibi, akşam pamuk tarlasıyndaydım yine düşümde, yanımda sen.Alev alev petrol kuyuları, içtiğim su ızdırap oluyor, gül ve haç; keşke hiram olsa! Tutku ve sen, yani ebediyet ve esrar.Kapı tıkladı üç kez, ama çadırda kapı olmaz ki! Doğum yaşam ve ölüm, ne tuhaf çelişki; sadece kan ve gözyaşı,sadece ölüm var.Ey aşk neredesin? Haykır bütün hakikatinle! Hakikatın birleştirdiğini, ölüm ayıramaz.(ABBA)
Bir zaman ben vardı ve birde sen ama şimdi sadece sen varsın ben eridi su oldu turap oldu doğaya karıştı artık yaptıklarımızdan sen sorumlusun çünkü artık ben yok, sen var(Karıma Ayça ma)
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
sen benim kutsalımsın karın seni çok seviyor şairimm...
Ayça Marangoz Coşar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta