Ortadoğu'ya İthafen Şiiri - Suat Bingöl

Tanri, mucizeyi bıraktı Muhammed'in parmaklarında.
Ibrahim'in mancınığı balıklı bir göle düşmüyor artık.
Nuh'un dağından başladı yükselmeye fırtına.
Veysel'in annesini de öldürdüler...
Evet Tanrım, 124 bin peygamberin uslandırmadığı bir Ortadoğu,
En kırmızı bir Arabistan,
şehr-i kadim dört mabet bir kudüs;
gaz odalarından sızan bir nefret,
urgandan sarkan Filistin bir halk....
Evet Tanrım, esmerliklerinin sakallarında çirkin bir bekaret,
kasıklarımda acılı bir fahişelik,
çarpare bir kürdistan,
tacizci, tecavüzcü bir devlet ergi; redediyorum...
topraktan bir ülkeyi, bayrak denen o özgürlüğü redediyorum...
kulisvari bir Parlamentoyu,
halk olarak milleti, millet olarak vekaleti redediyorum...
Birey olarak toplumu, iyi kötü tüm kültürleri,
normale dönüştüren tüm normları,
birlikte yaşamak için dayatılan yapay çatıyı,
çatıda birleşen bir adayı,
Cumhur olarak bir reisi redediyorum...