Ortadoğu'ya Kanlı Bahar

Arap Baharı’ymış, gafa bak gafa,
Bu nasıl özgürlük, bu nasıl kafa,
Gerçeği sorgula(!), kanma her lafa,
Kanunlar var amma, konmuşlar rafa.

Orta Doğu lokma, aç canavara,
Savaş sebebidir; petrol ve para,
Düşünür kalırım, hep kara kara,
Bir değil, beş değil; her yanım yara.

Dünyaya hükmeder, üç buçuk soysuz,
Hakkını yediği yetim ve tüysüz,
Yıktılar dünyayı, haksız ve arsız,
Bebek, yetim, yaşlı; gelinler yarsız.

Şehirler hayalet; altyapı çöktü,
Halk oldu mülteci, gurbete göçtü,
Balası, dedesi ülkeden kaçtı,
Ecel şerbetini milyonlar içti.

Umutsuz yolculuk ne hazin kader,
Mülteciye diken ne acı batar,
Kim bilir, ölüsü nerede yatar,
Karlar eriyince ortaya çıkar.

Mazlumlar ağlarken, zalim gülüyor,
İnsanlık ölüyor, herkes biliyor,
Kendi ülkesinde esir oluyor,
İnsanlık ölüyor, bir nur doğuyor.

Şair naçar kaldı, daha ne desin,
Bu gidiş zulmete, yokluğa kesin,
Ey Âdil’i Mutlak; varsın ve birsin;
Bu ‘Arap Baharı’ başını yesin.

Vatanı, milleti koru, Ya Rabbi,
Ezanı, Bayrağı yücelt Ya Rabbi,
Senin yolundayız, medet Ya Rabbi,
Nedir bu ümmete acı Ya Rabbi.

Yavrular çığrışır, ah nerde annem,
Ali’si, Veli’si, Zehra’sı, Meryem,
Şuçumuz belli ki; Müslüman künyem,
Zalimleri kahret, kayna cehennem.