Budur bahtım! Hep ortalarda kaldı
Hep yerinde durdu kıpırdamadı
Ne göz yaşı döküp ağladı gözlerim
Ne de kurudu! Her deminde ıslandı
Ortancayım yükseklere bakmadım
Bir gün olsun sevinçleri tatmadım
Çocukluğum unutulmuş sırada
Büyük aldı kaldım ortada küçük ağladı aldı
Beş'inciyim İnci değil! Sırada
Benden sonra dört küçük var onlarda
Bana sıra gelmez! Büyük küçükten
Yeni'm olmaz! Eski yağdı hep bana kaldı!
Büyükler büyüdü! Büyük pay aldı!
Bana geldi sıra eller boş kaldı!
Yokluklarla geçti ömrün yarısı
Hep küçükler aldı baba parası
Derken kaldık mı biz Orta direkte
O bel verdi dostum bu Memlekette
Tüm gençliğim heba oldu gurbette
Yad ellere gitmiş! Gönlün sevdası
Sevdiğimi alamadım! Geç kaldım
Ortalıkta durdum kendime yandım
Mutlu bir hayatı bulup! Tadmadım
Bundan kanar bende aşkın yarası
Ortada dur derdi Güvenli! Babam
Babamı kırmamak oldu tek çabam
Düşman oldu yanım dostum akrabam
Bu da! Ortanca olmanın acı belası
Durma! Derim dostum çık ortalardan
Uzak yaşa! Dostundan akraban dan
Ortanca olup da! Pişmanlığı bulmadan
Tez çık dostum hayır gelmez onlardan
Kayıt Tarihi : 6.5.2014 09:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Şiir yüreğinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (2)