Orta yol Şiiri - Mehmet Çiftci

Herkes ayrı yapıda ayrı karakterdedir.
Kimi göklerde uçar kimi de yerlerdedir.

Yumuşak huylu kimi, hoş görülü ve sakin,
Bir basın damarına nasıl oluyor bakın,

Kimi var asık surat öfke dolu gözleri,
Kasımpaşa ağızlı, külhanbeyce sözleri.

İkisi de övünür farklı farklı tavrıyla,
Birisi mûnisliği, diğeri zavırıyla.

Aslan kesilir birden o sessiz sakin adam,
Sıkıştır bir köşeye, başına yıkılır dam.

Kedi olur kıvrılır sevgilinin yanında,
Aslan, küçük kuş olur bir ağacın dalında.

İşte bu zıt görünen iki farklı insanın,
Sevgi ikisini de insan eder inanın.

Bir şey söyleyeceksen eşref vaktini kolla,
Eşek vaktinde ise hiç kimse gelmez yola.

Orta yoldur bizleri buluşturan tek nokta,
Güler yüz ve tatlı dil bir iksir insanlıkta.

Dinletmek istiyorsan söz söylerken gülmeli,
Lafın hepsi ahmağa söylenirmiş bilmeli.

Kısa ve öz olmalı anlatılan her neyse,
Gözüne bakar senin anlayacak kimseyse.