Orta Yerde Şiiri - Yunus Akkale

Ne kadar çoktur, bulursun ahmağı
Oynar köçek, rezili orta yerde.
Pir kaybolur, faziletsiz çırağı
Koyuna kurt, kefili orta yerde.

İyiler yok mu da, sormazsın onu
Yıkıldı sanki de; dünya’nın sonu
Çırıl çıplaktır, gezer giymez donu
Faydası çok, sebili orta yerde.

İş verdiler; çoban olduk domuza
Hilali bırak, haçı al omuza
Düşman sanıp ta; ok attık yıldıza
Dinsize din, İncil’i orta yerde

Perişan oldu nesil, nedir emelin
Önceden kurdunda, bozuk temelin
İmanda yok ki; batıldır amelin
Âlim kalmaz, cahili orta yerde

Nasıl bir gençlik; eteğine düşkün
Edeple yaşa, güzel olsun aşkın
Ahlakta erozyon, sel olur taşkın
Balçık dolan sahili, orta yerde

Alın teri akmaz, konar hazıra
Bir servet harcar, ıvıra zıvıra
Bir kuruş harcamaz, tek bir hayıra
İspata ne; delili orta yerde

Kendini bilmez, berbattır şekili
Keleği çoktur, tarlada ekili
Güvenilmez bir türlü, oynar ikili
Hem sakar hem sekili, orta yerde

Yunus ok atar, ulaşmaz menzile
Kötülük yoktur da, düşünmez hile
Özden söylemeyen, güvenmez dile
Adalet yok, adili orta yerde

27 Aralık 2007 Kahramanmaraş