yaşlanıyorum
kimseler farketmeden...
yuvarlanan kara bir lastiğin peşinde
salça sürülmüş bir dilim ekmeğin kavuran su özleminde
ne zaman çocuk oldum
bilmiyorum
bilemiyorum.
ne zaman genç oldum
değer verdiklerimin peşinde
önemli görünmenin telaşlı güdüsünde
ve aşık olunacak bir kızın hayalinde
bilmiyorum
bilemiyorum
hiç ama hiç bir şey anlamıyorum
inanılır gibi değil yaşlanıyorum
ve bunu bir tek ben biliyorum...
kimseler anlamadan
ve belki de
kimseler farketmeden
yüreğimde pulmoner yetmezlik
yeniden bir yaşam seçeyim diyorum
pek mümkün değil hissediyorum
çünkü
bayağı yorgunum itiraf ediyorum
Kayıt Tarihi : 22.5.2007 23:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)