Orta Yaş Şiiri - Adnan Sertel

Hala yanıyor içimde gençlik ateşi,
Bedenim yaşlansada hiç sönmeyecek.
Bir güzel sevmiştim; Yaşıyor belki,
Belki mahşere karıştı hiç dönmeyecek.

Geldim bu günlere hiç düşünmeden,
Ömrümce içimde umut taşıdım.
Gençliğe zerrece kıymet vermeden,
Ne tasa ne keder öyle yaşadım.

Ha söndü ha sönecek hayatın feri,
Düşün alabildiğince eski günleri,
Dönmek mümkün değil bir daha geri,
Güzel günler bir daha hiç gelmeyecek...

1990