Bilmem
Belki de beş altı yıl önceydi
Hani o ilk buluştuğumuz
Mayıs ayında bir gün
Nasılda titriyordum heyecandan
Fark ettirmek istemiyordum ama
Ne mümkündü saklamak heyecanımı
Aslında sen de birazcık heyecanlıydın belki
El ele yürüyorduk Beşiktaş da
Yolumuz bizi Orta köy’ e sahile götürdü
Deniz kenarında yürüdük
Martıların kanatları arasında uçuyorduk adeta
Güneş sanki güzel bir başlangıcın
Müjdecisi gibi pırıl, pırıl
Ve ısıtıyordu içimizi.
Kaldırım kenarında açılan gümüş
Tezgahlarından bir yüzük alıp
Vermiştin bana.Farkında mıydın bilmem
İlk hediyen di bu bana
Utana sıkıla almıştım yüzüm al, al
Yorulunca dolaşmaktan
Sahilde bir çay bahçesinde denize karşı
Hasır tabureli küçük bir masada
Uzuca bir zaman oturup
Hani o ilk unutulmaz sohbetimizi yapmıştık
Birbirimizi tanımak,sindirmek için yüreğimizde
Hafif melodi gibi gelen dalga seslerini dinleyip
Martılarla birlikte şarkılar seslendirmiştik
Nefis tavşan kanı çaylarımızı yudumlarken.
Elimi tutup yanağıma minicik bir buse
Sıcacık bir buse kondurunca kızaran yüzüme
Bakın sımsıcak bir çift gözle
Aydınlanmıştı dünyam.
Yüreğimin sesini dinlemiştin.
Hatırlıyorum seneler sonra şimdi
Tesadüfen yine ben Orta köy’ deyim
Hem de yine bir mayıs günü ve
Aynı çay bahçesinde çayımı yudumluyorum
Bir başıma
Çay bahçesi aynı,garsonlar tanıdık
Soran gözlerle baktılar gözlerime
Çay aynı nefis çay değil sanki
Dalgaların sesi bile kırık bir melodi çalıyor
Martıların şarkılarıysa kulağımı tırmalıyor
Uzaklara ufka bakıyorum
O ilk buluştuğumuz mayıs aklıma geliyor
Güneş ısıtıyor kıştan uyanan bedenimi
Yüreğimse hala buz zemheri
Bir yandan ısınıyor bedenim bir yandan da
Titriyor yüreğim.
Göz yaşlarım boncuk,boncuk damlıyor maviye
Daha saatlerce oturup o günü
Sindire, sindire hayal etmek isterdim ama
Otobüsümün geldiğini gördüm
Garsona içip bitiremediğim
Gece gibi karanlık çayımın parasını ödedim
Para üstü beklemek mi üstü kalsın be arkadaş
Yüreğim burada kalmış para kalmış çok mu
Koşar adım ayrıldım çay bahçesinden
Bir şeyleri bırakıp ardımda
Eminim
Sadece bu ilk gelişimde hatırlamayacağım
Çok uzun yıllar geçse de
Orta köy’ e her gelişimde unutamadığım
Unutamadığım o gün ve anılarım yüreğimin bir köşesinde
Çırpınırken yalnız olmayacağım
Birlikte geleceğiz bu çay bahçesine
Bir, bir canlanacak anılarımız
Bana acı bir haz verecek her gelişimde
Ama yine geleceğim,yine geleceğiz
Yüzüğüm mü hala parmağımda
Meral YağcıoğluKayıt Tarihi : 6.4.2004 09:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meral Yağcıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/06/orta-koyde-bir-cay-bahcesi.jpg)
Sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (2)